7 novembre 2019

رباعی




در طوفان، سر به صخره زد دریا تا
مه رد شد و مد فرو نشست و فردا

خورشید نوشت روی خطِ ساحل:
روزی برسد نه من بمانم نه شما

رباعی


«دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ»
از هیچ به هیچ و از همه تا همه هیچ

او هیچ است و ما و شما هم هیچیم
من هیچ هستم، تو هیچ و آنها همه هیچ

رباعی



نقاش شدم که خط روی غم بشم
روی هر زخم شکل مرهم بکشم

نقاش شدم وَ قول دادم 

با عشق

هر نقش که دل کشید
من هم بکِشم